Archiwum: Luty 2024

Nie od dziś wiadomo, że używanie telefonu w trakcie jazdy samochodem jest prawnie zabronione, a przy tym również wyjątkowo niebezpieczne. Smartfon może bowiem stanowić znaczący rozpraszacz, który to wpływa na zdolność kierowcy do skupienia i utrzymania uwagi na drodze. W praktyce jednak przepisy nie zakazują prowadzenia rozmów telefonicznych podczas jazdy samochodem, o ile kierowca nie trzyma smartfonu w dłoni. Wówczas doskonałym rozwiązaniem okazuje się zestaw głośnomówiący Bluetooth, który to umożliwia wygodne i bezproblemowe odbieranie połączeń, a także komfortowe rozmawianie bez obaw o złamanie przepisów. Podpowiadamy więc, jak wybrać możliwie najlepsze urządzenie z tej kategorii.

Dlaczego warto kupić zestaw głośnomówiący?

Korzystanie z telefonu w trakcie jazdy samochodem to jedna z najczęstszych przyczyn wypadków drogowych. Co więcej, prowadzący rozmowę kierowca reaguje na rozmaite sytuacje i zdarzenia nawet kilkadziesiąt razy wolniej, gdyż telefon nie tylko zajmuje

Mikroskopy to niezwykłe urządzenia, które umożliwiają obserwację obiektów o tak niewielkich rozmiarach, że nie są one widoczne gołym okiem. Ponadto z użyciem tych sprzętów możliwe jest również doglądanie subtelnych szczegółów i detali niejednokrotnie wywołujących podziw. I choć przeważnie mikroskopy spotykane są przede wszystkim w rozmaitych laboratoriach, czy też szkolnych lub uczelnianych pracowniach, w rzeczywistości nic nie stoi na przeszkodzie, aby urządzenie z tej kategorii zakupić wyłącznie do użytku domowego. Zanim jednak to nastąpi, zdecydowanie warto poświęcić odrobinę czasu na zapoznanie się z wszelkimi najważniejszymi informacjami dotyczącymi mikroskopów, których zbiór znajduje się w poniższym artykule.

Jakie są rodzaje mikroskopów?

Na chwilę obecną wyróżnia się wiele rozmaitych rodzajów mikroskopów, przy czym większość z nich to urządzenia profesjonalne, które wykorzystują przede wszystkim specjaliści oraz doświadczeni badacze.

Do głównych

Dbanie o higienę to niezwykle ważny aspekt codziennego funkcjonowania. Co ciekawe, może on wywierać znaczący wpływ na samopoczucie, przez co z pewnością nie powinien być ignorowany. Zdarzają się jednak sytuacje, podczas których zadbanie o prawidłową higienę całego ciała okazuje się nieco utrudnione. Dotyczy to między innymi rozmaitych biwaków, czy też przeróżnych wyjazdów na łono natury, kiedy to noce spędza się w namiotach lub nawet pod gołym niebem. Nawet wtedy nie należy jednak zaniedbywać swoich nawyków higienicznych. Zaleca się więc, aby przed wyjazdem zadbać o kilka podstawowych kwestii, które znacznie ułatwią funkcjonowanie w trakcie biwaku.

Higiena osobista na biwaku – przydatne akcesoria i wskazówki

Zarówno początkujący, jak i nieco bardziej doświadczeni miłośnicy biwakowania, z pewnością zdają sobie sprawę z tego, jak miłym uczuciem jest możliwość odświeżenia się po całym dniu rozmaitych aktywności. Nie zawsze jednak jest to tak proste, jak mogłoby się wydawać

Paralizator to stosunkowo niewielkie urządzenie stosowane przede wszystkim w celu skutecznej i niezawodnej samoobrony. I choć z założenia tego typu sprzęty wykorzystywane są przede wszystkim przez funkcjonariuszy odpowiednich służb, paralizator może nabyć zasadniczo każdy, kto odczuwa taką potrzebę.

Paralizatory niejednokrotnie zwiększają poczucie bezpieczeństwa podczas wieczornych spacerów, późnych powrotów do domu, czy też rozmaitych podróży. Nieraz przed zakupem pojawiają się jednak pewne wątpliwości, w tym chociażby dotyczące tego, czy posiadanie i wykorzystywanie paralizatora jest w pełni legalne. Podpowiadamy więc, jak wygląda ta kwestia z punktu widzenia prawa, a także odpowiadamy na wszystkie najważniejsze pytania dotyczące urządzeń z tej kategorii.

Czy posiadanie paralizatora jest legalne w Polsce?

Ustawa o broni i amunicji z dnia 21 maja 1999 r. precyzyjnie określa i ustala zasady dotyczące wymogu uzyskania pozwolenia na wykorzystanie danych środków obronnych. W przypadku paralizatorów, opisywanych w dokumencie jako przedmioty służące do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej, Art. 11. jasno stwierdza, że:

 „Pozwolenia na broń nie wymaga się w przypadku:

7) posiadania przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie nieprzekraczającej 10 mA.”

Oznacza to, że każdy cywil ma prawo do nabycia oraz uzasadnionego użycia paralizatora do 10 mA. Na rynku komercyjnym zasadniczo nie spotyka się przy tym modeli oferujących większe natężenie prądu, choć przed zakupem danego sprzętu zdecydowanie warto sprawdzić ten parametr.

Czy można kupić paralizator powyżej 10 mA?

Aby można było zakupić, a w razie konieczności również wykorzystać paralizator o natężeniu prądu wykraczającym poza dopuszczalną granicę 10 mA, należy uzyskać odpowiednie pozwolenie. Dokument ten wydawany jest przez policję, jednak proces jego uzyskania wymaga pozytywnego przejścia badań lekarskich oraz psychologicznych, a także pozytywnego wyniku egzaminu, którego koszt to około 400-500 zł.

Co więcej, zgodnie z Art. 15. Ustawy o broni i amunicji, aby uzyskać pozwolenie na broń (w tym również profesjonalny paralizator), należy:

·       Mieć ukończone 21 lat;

·       Być wolnym od zaburzeń psychicznych, o których mowa w Ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego;

·       Nie posiadać znacznych ograniczeń w aspekcie sprawności psychofizycznej;

·       Nie wykazywać istotnych zaburzeń funkcjonowania psychologicznego;

·       Posiadać miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

·       Nie stanowić zagrożenia dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego.

Rodzaje paralizatorów – jaki wybrać?

Powszechnie przyjęło się uznawać, że paralizatory dzielą się na dwie podstawowe kategorie. Należą do nich modele:

·       Dotykowe – to sprzęty, przy których konieczny jest bezpośredni kontakt z człowiekiem lub zwierzęciem, które ma zostać obezwładnione. Tego typu urządzenia charakteryzują się dwoma wystającymi elektrodami, między którymi tworzony jest łuk elektryczny. Zadaniem użytkownika okazuje się więc naciśnięcie spustu, a następnie przystawienie grotów elektrod do napastnika na około 2-5 sekund. Paralizatory dotykowe niejednokrotnie swoją budową przypominają inne sprzęty, takie jak latarki lub nawet smartfony. Dzięki temu są one zdecydowanie bardziej niepozorne, przez co mogą stanowić element zaskoczenia w kontakcie z potencjalnym atakującym. Należy jednak zaznaczyć, że odzież – w szczególności gruba – może przyczynić się do znacznego osłabienia działania paralizatora, przez co konieczne jest jego mocniejsze przyciśnięcie lub skierowanie w odsłonięte miejsca na ciele.

·       Strzelające – to znacznie bardziej zaawansowane, a przy tym również droższe urządzenia, które wykorzystuje się między innymi w policji. Tego typu sprzęty okazują się jednak wyjątkowo skuteczne, gdyż nie wymagają bezpośredniego kontaktu z napastnikiem, a zamiast tego są w stanie wysłać w jego kierunku specjalne igły, czy też harpuny, które następnie wbijają się w ciało atakującego i obezwładniają go. Co ciekawe, najlepsze modele strzelających paralizatorów dają możliwość obrony nawet z odległości około 5-6 metrów. Wiele urządzeń posiada również specjalny laser, który ułatwia celowanie, a także latarkę ułatwiającą obronę po zmroku.

Jak działa paralizator? Budowa sprzętu

Paralizatory to urządzenia, których zadaniem jest obezwładnienie atakującego (np. człowieka lub zwierzęcia) poprzez wywołanie u niego krótkotrwałego paraliżu mięśni. Dzieje się to na skutek przepływu impulsu elektrycznego, który powoduje porażenie układu nerwowego i utratę kontroli nad ciałem. Wówczas napastnik zostaje całkowicie unieruchomiony, a osoba broniąca się zyskuje szansę na ucieczkę .

Działanie paralizatora jest możliwe dzięki jego charakterystycznej budowie, która składa się z połączenia akumulatora, transformatorów i kondensatorów, a także głowicy zakończonej dwoma lub czterema grotami elektrod, pomiędzy którymi wytwarzany jest łuk elektryczny. Wszystko to zawarte jest obudowie wykonanej z tworzywa sztucznego, przeważnie wyposażonej również w odpowiednie zabezpieczenia. Wśród nich zaznacza się przede wszystkim przełącznik bezpieczeństwa, włącznik, czyli spust, a także zawleczkę bezpieczeństwa, czyli niezwykle przemyślany, a zarazem wyjątkowo funkcjonalny element. Zawleczka jest bowiem przyczepiona do sznurka, który to zakłada się na nadgarstek. W momencie, gdy paralizator wypadnie użytkownikowi z ręki, czy też zostanie mu z niej wyrwany, zawleczka odczepi się, tym samym czyniąc urządzenie całkowicie bezużytecznym. Rozwiązanie to sprawia więc, że paralizator nie może zostać wykorzystany przeciwko użytkownikowi. Z pewnością jest to więc cecha, której warto szukać decydując się na zakup sprzętu z tej kategorii.

Jak używać paralizatora?

Jeśli chodzi zarówno o pierwsze, jak i każde następne użycie paralizatora, warto wspomnieć, że dużą zaletą tych urządzeń jest łatwość ich obsługi. Dzięki temu ze sprzętem poradzą sobie nawet użytkownicy, którzy nigdy wcześniej nie mieli z nim styczności. Warto jednak poświęcić odrobinę czasu na zapoznanie się z systemem działania paralizatora, aby wszelkie niezbędne kroki wykonywać płynnie i bez zastanowienia, jeśli oczywiście zajdzie taka konieczność.

W celu prawidłowego użycia paralizatora należy wykonać kilka niezbędnych kroków, do których należy:

1.     Odbezpieczenie urządzenia, czyli zmiana położenia przełącznika bezpieczeństwa, który blokuje możliwość uruchomienia paralizatora. Przeważnie występuje on w postaci niewielkiego suwaka znajdującego się w pobliżu spustu.

2.     Przyłożyć groty elektrod do ciała napastnika (najlepiej bezpośrednio do jego skóry), a następnie nacisnąć włącznik, czyli spust. Zaleca się, aby nie razić przeciwnika dłużej niż przez około 5 sekund. Czas ten jest bowiem w pełni wystarczający do obezwładnienia atakującego.

Czy użycie paralizatora jest bezpieczne?

Zasadniczo rzecz biorąc, paralizatory do użytku osobistego przez ludność cywilną mają za zadanie wygenerować prąd o wysokim napięciu, ale niskim natężeniu. Oznacza to, że wysyłane przez urządzenie impulsy elektryczne są w stanie skutecznie unieruchomić napastnika, jednak nie będą stanowiły zagrożenia dla jego życia. Nie można jednak powiedzieć, że porażenie paralizatorem nie boli – a wręcz przeciwnie. Prąd przechodzi bowiem przez układ nerwowy i powoduje jego porażenie, tym samym wywołując utratę kontroli nad mięśniami, dezorientację, a także silny oraz intensywny ból. Dzięki temu osoba, która została zmuszona do wykorzystania paralizatora, zyskuje szansę na oddalenie się od napastnika, a także wezwanie pomocy i zgłoszenie zaistniałej sytuacji odpowiednim organom.

Czy paralizator może zabić?

Ryzyko śmierci w wyniku użycia paralizatora na przeciwniku szacuje się jako niewielkie, choć wciąż istniejące. Wyróżnia się bowiem sytuacje, przy których porażenie paralizatorem wywołało trwałe powikłania zdrowotne lub nawet zgon. Dotyczyły one jednak przede wszystkim osób ze schorzeniami i/lub wadami układu krążenia, w tym chociażby dolegliwościami serca.

Jaki paralizator kupić? Polecane modele
Paralizator to urządzenie, które jest w stanie posłużyć przed długie lata, tym samym zwiększając poczucie bezpieczeństwa wśród użytkowników. Decydując się na zakup sprzętu z tej kategorii zdecydowanie warto więc postawić na jakościowy, wytrzymały i funkcjonalny model, który sprawdzi się w każdej sytuacji.

Latarka z paralizatorem GUARD Thunder (YC-1321)

Doskonałą propozycją będzie chociażby oferta marki Guard, która obejmuje między innymi warianty paralizatorów z latarkami. Tego

Poszukiwania z wykrywaczem metalu to doskonałe zajęcie dla wszystkich tych, którzy mają w sobie pasję do odkrywania. Niezależnie jednak od tego, czy interesuje Cię odrywanie przeszłości czy zbieranie cennych przedmiotów, musisz wiedzieć, kiedy używanie wykrywacza jest legalne i gdzie można go używać.

Ustawa z 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami reguluje kwestię amatorskich poszukiwań zabytków na terenie naszego kraju. Wchodząc w życie od 1 maja 2024 roku, zobowiązuje ona operatorów urządzeń elektronicznych i technicznych do posiadania zgody właściciela nieruchomości oraz do dokonania zgłoszenia poszukiwań do rejestru poszukiwań.

Zgłoszenia będzie można dokonać przed rozpoczęciem poszukiwań za pomocą aplikacji mobilnej, za którą odpowiada minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Takie zgłoszenie będzie obejmowało całkiem sporo danych, w tym:

·         imię i nazwisko zgłaszającego, numer PESEL, numer paszportu (albo innego dokumentu potwierdzającego tożsamość), adres do korespondencji i adres e-mail;

·         termin oraz zakres terenowy prowadzenia poszukiwań;

·         oświadczenie o posiadaniu zgody właściciela nieruchomości na prowadzenie poszukiwań;

·         oświadczenie o zobowiązaniu się do zgłaszania znalezionego przedmiotu, co do którego istnieje przypuszczenie, że jest zabytkiem archeologicznym albo innym zabytkiem ruchomym;

·         oświadczenie zgłaszającego o prawdziwości danych i informacji zawartych w zgłoszeniu poszukiwań;

·         oświadczenie o byciu osobą pełnoletnią.

Warto wiedzieć, że poszukiwanie ukrytych i porzuconych zabytków ruchomych przy użyciu wspomnianego urządzenia elektronicznego lub technicznego wbrew przepisom ustawy, będzie podlegało grzywnie, karze ograniczenia wolności albo nawet pozbawienia wolności do lat 2.

Nowa ustawa zabrania przeprowadzania poszukiwań między innymi na takich obszarach jak:

·         obszary zabytków wpisanych do rejestru i w odległości do 10 metrów od nich, obszary pomników historii;

·         parki kulturowe;

·         obszary ochrony dziedzictwa kulturowego objęte ochroną na podstawie Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, a także obszary, którym przyznano Znak Dziedzictwa Europejskiego

·         cmentarze, dawne cmentarze, mogiły i groby wojenne, miejsca kaźni, Pomniki Zagłady i ich strefy ochronne;

Najwięksi pasjonaci wykrywaczy metali na całym świecie potrafią znaleźć wyjątkowe artefakty. Takie przedmioty o historycznym znaczeniu mogą być naprawdę cenne, chociaż co do zasady oczekuje się, że zostaną przekazane do muzeum lub innej odpowiedniej jednostki. To o tyle istotne, że stare materiały budowlane czy też narzędzia dostarczają istotnych szczegółów odnośnie życia dawnych cywilizacji.

Inne cenne rzeczy, jakie można znaleźć, obejmują zagubioną biżuterię czy stare monety. Oczywiście w przypadku biżuterii należy zawsze upewnić się czy nie została zgłoszona jako zgubiona lub skradziona. Z kolei w przypadku monet, pierwsze co warto zrobić to sprawdzić, ile takich monet było w obiegu. Im mniej, tym oczywiście lepiej. Wyjątkowo stare monety mogą jednak okazać się artefaktami historycznymi, a wtedy obowiązują nas inne regulacje.

Choć wszyscy poszukiwacze liczą na wartościowe znaleziska, w tym złoto i srebro, najczęściej trafia się na kapsle od butelek czy stare puszki. Wszelkie surowce wtórne warto utylizować przyczyniając się dla dobrobytu środowiska. Za niektóre tworzywa można też dostać sensowne pieniądze, jeśli zbierze się je w wystarczająco dużej ilości.

Większość znalezisk, która nie ma znaczenia historycznego może pozostać naszą własnością. Jednak, jeśli chodzi o potencjalny zabytek archeologiczny albo innego zabytek ruchomy, znalazca jest zobowiązany do zabezpieczenia przedmiotu, oznakowania jego miejsca znalezienia oraz bezzwłocznego zawiadomienia o fakcie właściwego dla województwa konserwatora zabytków. Ten będzie miał 30 dni na ocenę czy przedmiot w istocie jest zabytkiem oraz na ustalenie dalszych działań wobec niego.

Co istotne,

Wieczorne spacery niezaprzeczalnie mają swój urok. W trakcie ich trwania można swobodnie podziwiać wyjątkowo oświetlone budynki, czy też cieszyć się małą ilością innych spacerowiczów. Po zmroku nieraz jednak odczuwa się większą niepewność, a także poczucie zmniejszonego bezpieczeństwa. Należy więc zaznaczyć, że wieczorne spacery nie muszą wzbudzać lęku, jeśli tylko zadba się o kilka kluczowych aspektów, które zostały poruszone w dalszej części poniższego artykułu.

Wieczorne spacery – jak zapewnić sobie bezpieczeństwo? Przydatne akcesoria

Ograniczona widoczność po zmroku sprawia, że spacerowicze niejednokrotnie obawiają się o swoje bezpieczeństwo, a przy tym często odczuwają również nieufność wobec innych ludzi, czy też nawet zwierząt. Dlatego też, aby zapewnić sobie spokój umysłu, warto wyposażyć się w akcesoria i urządzenia stworzone z myślą o zapewnianiu użytkownikom

Bezwonny i niewidoczny, a jednocześnie szybko rozprzestrzeniający się, silnie toksyczny czad to największa zmora w domostwach w okresie grzewczym. Przez to, że tlenek węgla sprawia wrażenie, że go nie ma i nawet nie jest drażniący, potrafi zabijać w niecałe pół godziny. Co gorsza wcale nie trzeba wysokich stężeń - 0,32 proc. czadu w powietrzu w zupełności wystarczy.

Zarówno w przypadku czadu, jak i gazu czy dymu, które już znacznie łatwiej wyczuć, najważniejsze jest zachowywanie podstawowych zasad bezpieczeństwa. W wielu nieszczęśliwych wypadkach kwestią bywają takie błędy jak na przykład zaklejenie kratki wentylacyjnej.

Korzystając z jakiegokolwiek urządzenia czy systemu grzewczego, w którym odbywa się proces spalania powinno się często wietrzyć pomieszczenie, regularnie sprawdzać ciąg powietrza wentylacji i nigdy nie bagatelizować takich objawów jak: bóle i zawroty głowy, duszności, nudności, oszołomienie, osłabienie, wymioty czy przyśpieszenie czynności serca i oddychania.

Smog i spaliny skracają nam życie. Potwierdzają to różnorodne raporty dotyczące wpływu jakości powietrza na nasze zdrowie, w tym na przykład Air Quality Index. Każde przekroczenie wytycznych WHO odnośnie średniorocznej jakości powietrza (które wynoszą 5 µg/m³ dla pyłów PM2,5) o zaledwie 10 μg/m³, skraca prognozowaną długość życia o rok.

Cząstki o średnicy poniżej 2.5 µm, czyli inaczej PM2,5, w największej mierze przyczyniają się do chorób układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. Podobny wpływ na nasz stan zdrowia mają cząstki PM10, dwutlenek węgla czy dwutlenek azotu, których źródłem jest między innymi ruch samochodowy. Te substancje powodują dodatkowo uszkadzanie komórek układu immunologicznego.

Niestety nasz kraj nie wypada najlepiej w kwestii jakości powietrza, na co wpływ ma wiele czynników. Praktycznie każda miejscowość w Polsce - poza nadmorskimi i niektórymi górskimi - boryka się z problemem smogu i spalin. Nie trzeba jednak zmieniać miejsca zamieszkania, by skutecznie

Wyposażenie apteczki pierwszej pomocy zależy w istotnej mierze od jej przeznaczenia. O tym, co konkretnie powinno znaleźć się w danej apteczce nie informują jednak żadne oficjalne zalecenia. Nawet pomimo faktu, że istnieją wymogi dotyczące posiadania apteczek w miejscu pracy, szkole czy w samochodzie, a nawet precyzyjne instrukcje odnośnie tego, gdzie powinny się one znajdować i jak powinny być oznaczone.

Normy, z jakimi najczęściej możemy spotkać się w przypadku apteczek, to niemieckie normy DIN. Regulują one zarówno skład jakościowy, jak i ilościowy poszczególnych apteczek. Dodatkowo niektóre apteczki (znajdziemy przy nich określenie plus) zawierają nadprogramowe akcesoria prócz tych, które są wymagane normą.

Nie ma jednak czegoś takiego jak apteczka uniwersalna. Jej zawartość powinna odpowiadać specyficznym potrzebom, a także ilości osób, jaka będzie z niej korzystać w nagłym wypadku.

Choć nie ma jako takiego wymogu posiadania apteczki samochodowej, istnieje obowiązek udzielenia pierwszej pomocy w razie wypadku. Nie chodzi więc o to, by wozić ze sobą zestaw mało praktycznych akcesoriów, a wyłącznie takie, które mogą nam pomóc uratować czyjeś życie.

Obowiązek posiadania apteczki dotyczy wyłącznie taksówkarzy, kierowców autobusów czy też instruktorów jazdy. Nie należy jednak zapominać, że jeśli wybieramy się do obcego kraju, przepisy w nim panujące mogą różnić się od polskich. Przykładowo w Chorwacji, Francji czy Słowacji za brak apteczki otrzymuje się mandat.

Na terenie całej Europy zawartość apteczki samochodowej powinna być zgodna z niemiecką normą DIN 13164, więc komponując wkład do własnego egzemplarza można i warto kierować się tymi samymi wytycznymi.

Wspomniane przepisy obejmują takie elementy jak:

·         przylepiec DIN 13019 - A (5m x 2,5 cm) x1

·         plaster DIN 13019 - E (10 x 6 cm) x4

·         opatrunek na opuszki palców x2

·         opatrunek na palec (12 x 2 cm) x2

·         plaster z opatrunkiem (1,9 x 7,2 cm) x2

·         plaster z opatrunkiem (2,5 x 7,2 cm) x4

·         opatrunek indywidualny DIN 13151 - M (8 x 10 cm) x1

·         opatrunek indywidualny DIN 13151 - G (10 x 12 cm) x1

·         chusta opatrunkowa DIN 13152 - A (60 x 80cm) x1

·         nożyczki DIN 58279 - A (14,5 cm) x1

·         rękawice jednorazowe EN 455 x4

·         chusteczka wilgotna do czyszczenia skóry x2

·         instrukcja udzielania pierwszej pomocy

Niemieckie zalecenia można uzupełnić o takie akcesoria jak latarka, ustnik do sztucznego oddychania czy race świetlne.

Warto wiedzieć, że dla motocykli przewidziano oddzielną normę - DIN 13167. Uwzględniony w niej wkład jest mniejszy, ale jednocześnie jest dostosowany do najczęstszych urazów komunikacyjnych.

Choć tak naprawdę każda apteczka powinna być poręczna i odporna na działanie czynników zewnętrznych, w przypadku apteczki turystycznej jest to szczególnie ważne. Równie istotne jest dopasowanie jej wkładu do rodzaju podróży, a także wieku podróżników. Inaczej będzie wyglądała apteczka dla grupy dorosłych, a inaczej dla dziecka.

Choć nie ma jednoznacznych wytycznych odnośnie wkładu do apteczki turystycznej, poniższe artykuły z pewnością okażą się przydatne:

·         plastry mocujące,

·         plastry różnej wielkości,

·         opatrunki jałowe,

·         opaska uciskowa i elastyczna,

·         chusta trójkątna i opatrunkowa,

·         bandaż,

·         waciki odkażające i ampułki soli fizjologicznej,

·         jednorazowa maseczka do sztucznego oddychania,

·         nożyczki,

·         rękawiczki jednorazowe,

·         koc termiczny.

Norma określająca skład apteczki stosowanej w pojazdach samochodowych, czyli DIN 13164, posiada skład dobrze dostosowany także do pieszych wycieczek, więc nią także można kierować się tworząc własną apteczkę turystyczną. Jeżeli jednak mowa o survivalu, warto rozważyć apteczkę taktyczną wojskową.

Godnym polecenia gotowym rozwiązaniem jest apteczka turystyczna Apteczka Mil-Tec. Zawiera wszelkie najważniejsze akcesoria.  Sprawdza się zarówno jako dobrze wyposażona apteczka turystyczna, jak i apteczka do użytku domowego.

Dodatkowo warto wziąć ze sobą na wyjazd małą ilość leków przeciwbólowych, przeciwalergicznych, rozkurczowych i przeciwbiegunkowych.

Apteczka wojskowa taktyczna to zupełnie inny rodzaj apteczki, niemający wiele wspólnego ze standardowym wkładem turystycznym czy samochodowym. Ostatecznie korzystanie z apteczki przez funkcjonariuszy służb mundurowych wygląda zupełnie inaczej niż udzielanie pomocy przedmedycznej na turystycznej wycieczce.

Apteczka wojskowa taktyczna jest specjalistycznym sprzętem ratunkowym, który ma za zadanie ratować życie na polu bitwy. Muszą znaleźć się w niej akcesoria, które pomogą zatamować krwotok czy opatrzyć rany postrzałowe.

W wyposażeniu apteczki taktycznej powinny się zatem znaleźć:

·         bandaże elastyczne i zwykłe, w tym bandaż „izraelski”,

·         opaska bojowa uciskowa Staza do tamowania krwotoków z kończyn,

·         opatrunek hemostatyczny powodujący krzepnięcie krwi przy ranie postrzałowej,

·         opatrunki na oparzenia (np. hydrożelowe),

·         rękawiczki jednorazowe,

·         środki odkażające albo waciki nasączone alkoholem,

·         koc ratunkowy,

·         chusta trójkątna,

·         gazy i kompresy jałowe,

·         taśma do usztywnienia.

Dobra apteczka taktyczna jest dodatkowo wyposażona w system szybkiego otwierania i system taśm MOLLE (Modular Lightweight Load-bearing Equipment), dzięki którym może zostać łatwo przytroczona do plecaka. Ponadto jest wykonana z mocnego, wodoodpornego tworzywa, w kamuflujących odcieniach.

Mówi się, że najwięcej wypadków zdarza się w domu. Niezależnie od statystyk rzeczywiście warto mieć pod ręką nie tylko najważniejsze środki opatrunkowe, ale i podstawowe leki. Taki zestaw należy przechowywać w suchym miejscu, poza zasięgiem małych dzieci, a przegląd jego zawartości warto zrobić raz na pół roku.

We wkładzie do apteczki domowej można uwzględnić takie środki jak:

·         termometr,

·         nożyczki (do cięcia opatrunków czy bandaży),

·         jednorazowe rękawiczki,

·         aparaturę do mierzenia ciśnienia,

·         gazy opatrunkowe, kompresy jałowe i bandaże,

·         plastry.

Spośród środków farmakologicznych warto z kolei mieć pod ręką:

·         leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe,

·         aspirynę w dawce kardiologicznej,

·         leki przeciwbiegunkowe, na zaparcia i rozkurczowe,

·         środki uzupełniające elektrolity,

·         wapno i leki przeciwhistaminowe,

·         leki na przeziębienie, kaszel, 

·         sól fizjologiczną do przemywania oczu i nosa,

·         środki do dezynfekcji ran (np. Octenisept),

·         maści na rany, stłuczenia, oparzenia i ból,

·         żelowe kompresy (opatrunek grzejący i chłodzący).

Dodatkowo w przypadku mniejszego dziecka warto mieć w apteczce gruszkę do nosa, krople na ból brzucha dedykowane dla najmłodszych czy nożyczki z zaokrąglonymi końcówkami.

Według prawa apteczka szkolna powinna znajdować się w każdym pokoju nauczycielskim, a dodatkowo także w laboratoriach i pracowniach. Choć polskie przepisy nie precyzują co dokładnie powinna zawierać apteczka w szkole, wiadomo, że powinna znajdować się w miejscu widocznym, a wraz z nią powinna być dostępna instrukcja udzielania pierwszej pomocy. Zaleca się, by taka apteczka składała się wyłącznie ze środków opatrunkowych, bez uwzględnienia leków.

Podobnie jest w kwestii apteczki przeznaczonej do zakładu pracy. Ustawodawca nakłada pod groźbą kary zobowiązanie wobec pracodawców, by zapewnili niezbędne do udzielenia pierwszej pomocy środki oraz dodatkowo wyznaczyli osoby zobowiązane do udzielania pierwszej pomocy, zapewniając im odpowiednie przeszkolenie. Miejsca rozmieszczenia apteczek powinny być oznakowane białym krzyżem na zielonym tle, a ich lokalizacje ustala lekarz sprawujący opiekę nad pracownikami.

Przy kompletowaniu zawartości apteczki do szkoły, podobnie jak w przypadku apteczki do zakładu pracy, można kierować się niemiecką normą przemysłową DIN 13157. Wkład do tej apteczki jest bardzo podobny do zaleceń dla apteczki samochodowej, ale obejmuje więcej środków:

·         przylepiec DIN 13019 - A (5m x 2,5 cm) x1

·         plaster DIN 13019 - E (10 x 6 cm) x8

·         opatrunek na opuszki palców x4

·         opatrunek na palec (12 x 2 cm) x5

·         plaster z opatrunkiem (1,9 x 7,2 cm) x4

·         plaster z opatrunkiem (2,5 x 7,2 cm) x8

·         opatrunek indywidualny DIN 13151 - K (6 x 8 cm) x1

·         opatrunek indywidualny DIN 13151 - M (8 x 10 cm) x3

·         opatrunek indywidualny DIN 13151 - G (10 x 12 cm) x1

·         chusta opatrunkowa DIN 13152 - A (60 x 80cm) x1

·         kompres (10 x 10cm) x6

·         kompres na oko (min. 5 x 7 cm) x2

·         kompres zimny (min. 200 cm2) x1

·         koc ratunkowy 160 x 210 cm x1

·         opaska elastyczna DIN 61634 - FB 6 (4m x 6cm) x2

·         opaska elastyczna DIN 61634 - FB 8 (4m x 8cm) x2

·         chusta trójkątna DIN 13168 – D x2

·         nożyczki DIN 58279 - B (19 cm) x1

·         torebka foliowa (min. 30 x 40 cm) x2

·         chusta z flizeliny (min. 20 x 30 cm) x5

·         rękawice jednorazowe EN 455 x4

·         instrukcja udzielania pierwszej pomocy x1

Wyposażenie apteczki powinno być dostosowane do ilości osób w placówce.

Zależnie od przeznaczenia, każda apteczka pierwszej pomocy będzie miała nieco inny wkład. Jeżeli kompletujemy zestaw dla siebie i swojej rodziny,

Zestawy od oficjalnego dystrybutora Bron.pl to gwarancja nie tylko udanego Sylwestra, ale także poczucia bezpieczeństwa w każdej innej codziennej sytuacji.

W obu zestawach znajduje się pistolet hukowy Stalker M906, który jest najgłośniejszym, samopowtarzalnym pistoletem alarmowym dostępnym bez zezwolenia. Wraz z nim dostępna jest kabura ze skóry naturalnej i tłoczonym napisem marki.

Zestaw Stalker M906 czarny +naboje +race +kabura obejmuje czarny pistolet hukowy Stalker M906 kal. do 6 mm. Z kolei zestaw Stalker M906 tytan +naboje +race +kabura zawiera pistolet

Dobra kominiarka będzie stanowiła doskonałą ochronę głowy i szyi przed chłodem zarówno podczas uprawiania sportu, wycieczek pieszych, jak i bushcraftingu w chłodniejszych okresach roku.

Jak ją wybrać, żeby sprawdzała się jak najdłużej i w każdych warunkach? Podpowiadamy.

Gaz pieprzowy to popularne i łatwe w użyciu narzędzie do samoobrony. Zarówno miotacz ręczny, jak i pistoletowy jest w pełni legalnym, a zarazem skutecznym akcesorium.

Przed zakupem konkretnego modelu warto jednak zaznajomić się z ogólną charakterystyką gazów pieprzowych, żeby móc świadomie i – co najważniejsze – bezpiecznie z nich korzystać.

W pierwszej kolejności warto zaznaczyć, że gaz pieprzowy działa dopiero po około 3-5 minutach po kontakcie ze skórą lub błonami śluzowymi.

Szybkość jego działania zależy bezpośrednio od „ostrości” kapsaicyny, jaką w nim zastosowano. Podaje się ją w jednostkach ostrości wg Scoville'a, czyli SHU.

Stężenie OC (Oleoresin Capsicum), które jest podawane w procentach, też obrazuje skuteczność wybranego gazu. Mianowicie im wyższe stężenie, tym dłuższy