PRZYBITKA

‹‹ powrót do słownika pojęć

w broni czarno prochowej odprzodowej, element umieszczany w lufie, oddzielający ładunek prochowy od kuli co zapobiegało oddziaływaniu płomienia palącego ( w trakcie strzału ) na pocisk wykonany z ołowiu i tzw. zaołowieniu lufy. Ubijanie ładunku przybitką zagęszczało ładunek prochowy i zwiększało siłę wybuchu. Przybitki wykonywano najczęściej. z tkanin lub papieru.