ZAMEK KOŁOWY

‹‹ powrót do słownika pojęć

zamek ręcznej broni odprzodowej, w którym proch zapalny jest od iskry powstającej przez potarcie obrotowego karbowanego koła o zamocowany w szczękach kurka piryt. Przed oddaniem strzału należało za pomocą klucza nakręcić sprężynę koła. Ściągnięcie spustu zwalniało sprężynę, w wyniku czego następował obrót koła. Wywołane iskry padały na panewkę z podsypką prochową powodując jego zapalenie, a w konsekwencji odpalanie prochu w lufie. Data powstania nie jest jednoznaczna, jego rozpowszechnienie w Europie nastąpiło na początku XVI wieku. Przetrwał aż do wieku XVIII kiedy to został wyparty przez prostszy i mniej zawodny zamek skałkowy